هشت اشتباه رایج در نوشتن هدفنامه
۱. نوشتنِ جملاتی از این قبیل که من شخصیت ایده آل گرایی دارم یا بزرگترین ضعف من “کمال گرایی” است. باید از نوشتن چنین جملاتی پرهیز کنید.
۲. قید کردن مواردی از این قبیل که هدفم برای بعد از اخذ مدرک تحصیلی، گرفتن پست های مهم و مدیریتی است.
۳. اظهار جملاتی مانند: با وجود داشتن نمرات تحصیلی پایین اما عملکرد من عالی بود. توجه داشته باشید که اگر نمرات خیلی پایین در کارنامه خود دارید اصلا اشاره ای به آن نکرده و سعی نکنید توجیه اش کنید. مگر این که بخواهید توضیح خاصی در مورد آن ارائه کنید.
۴. اگر در مورد انجام پروژه ای سخن به میان می آورید، فقط اشاره به عنوان و تاریخ اتمام آن امتیاز منفی برای شما خواهد داشت. حتی اگر بخواهید توضیح دهید که در بازه ی زمانی کوتاه توانسته اید آن را به اتمام برسانید. و یا اینکه بخواهید خودتان قضاوت کرده و بگویید که به بهترین نحو ممکن انجام شد! مهم ترین مسئله در این باره “دستاورد”یست که پروژه داشته و باید در مورد نتیجه ی آن صحبت کنید.
۵. نکته ی اشتباه دیگری که می تواند هدفنامه ی شما را از حالت حرفه ای خارج کند اشاره به این مورد است که مدام دوست دارید رابطه های جدیدی را تجربه کنید. شاید فکر کنید برای انجام کارهای تحقیقات تیمی، این طرز رفتار امتیاز محسوب می شود؛ در حالی که این موضوع می تواند به استقلال شخصیتی شما لطمه وارد کند. نوشتن این مطلب زمانی کمک کننده هست که شما برای مقطع کالج اقدام می کنید.
۶. اشتباه بعدی که در بیشتر موارد افراد در نوشتن هدفنامه مرتکب می شوند عبارت است از قید جملات کلی مانند اینکه: من می خواهم وارد دانشگاه مقصد بشوم به دلیل برنامه ی آموزشی، جمعیت بالای دانشجویان خارجی و دسترسی به اساتید برجسته. از اشاره به عناوین کلی دوری گزیده و اگر نیاز بود به مورد خاصی اشاره کنید جزئیات آن را نیز بیان کنید.
۷. یکی دیگر از اشتباهات رایج در نوشتن هدفنامه، اشاره به این موضوع است که فرد اعلام کند مهمترین ویژگی شخصیتی من داشتن توانایی رهبری است. زمانی می توانید از این جملات استفاده کنید که سابقه ی مدیریتی در رزومه ی خود داشته باشید. و یا به لحاظ سنی بالاتر از رده ی دانشجویی باشید. و اگر واقعاً یک شخص این خصیصه را داشته باشد باید با استناد به یک سابقه مدیریتی موفق باشد.
۸. از نوشتن مشکلات کوچکی که در مسیر آموزشی و تحصیلی تان داشته اید دوری کنید.
